Κατηγορίες
Αριστερή Πρωτοβουλία Τεχνικών

Για τον απολογισμό του Σωματείου και τα κρίσιμα ζητήματα του επόμενου διαστήματος

Κατατέθηκε στην εκλογοαπολογιστική συνέλευση του Σωματείου Μισθωτών στις 7 Νοέμβρη

Στα χρόνια που πέρασαν από τις προηγούμενες εκλογές του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών, οι εξελίξεις στον καπιταλισμό με την έλευση της πανδημίας του κορωνοϊού, η αποτυχημένη διαχείρισή της από τα κράτη και τις κυβερνήσεις, η πολύπλευρη κρίση του συστήματος (οικονομική, υγειονομική, περιβαλλοντική κλπ) συνθέτουν ένα σκηνικό που αλλάζει γρήγορα και με αντιδραστικό τρόπο.

Εδώ και ενάμιση χρόνο ζούμε στο πετσί μας την ταξική διαχείριση της πανδημίας, με την πλήρη υποβάθμιση του δημόσιου τομέα της Υγείας, την πριμοδότηση από την κυβέρνηση της ΝΔ της επιχειρηματικής δραστηριότητας σε βάρος των δημόσιων αγαθών, την περιστολή δημοκρατικών ελευθεριών. Η κυβέρνηση της ΝΔ προσπαθεί να προλάβει την κοινωνική οργή με την καταστολή –με ΜΑΤ, χημικά και αύρες σε διαδηλώσεις– αλλά και την επιστράτευση ξανά των φασιστών για να χτυπήσουν το λαϊκό κίνημα.

Βασική επιδίωξη της κυβέρνησης και του κεφαλαίου αποτελεί η εμβάθυνση των μνημονιακών μεταρρυθμίσεων της προηγούμενης δεκαετίας με επικέντρωση στα θέματα της εργασίας, της οργανωμένης δράσης, των δικαιωμάτων και ελευθεριών. Η κυβέρνηση, εκμεταλλευόμενη στο έπακρο την πανδημία και την καλλιέργεια του φόβου αλλά και τη συναινετική στάση της αντιπολίτευσης (ΣΥΡΙΖΑ-ΚΙΝΑΛ) δρομολόγησε τον τελευταίο χρόνο, πλήθος νόμων με στόχο την ανάκαμψη των κερδών του κεφαλαίου.  

Καθημερινά μετράμε νεκρούς εργαζόμενους, με πιο πρόσφατες προσθήκες στην λίστα του αίματος, αυτές του 40χρονου εργάτη Δημήτρη Δαγκλή μετά από 12ωρη (!) βάρδια και εν ώρα εργασίας στο κάτεργο της COSCO, καθώς και του διανομέα της Wolt στην Θεσσαλονίκη. Δεν πρόκειται για ατυχήματα, είναι εργοδοτικές δολοφονίες, άμεση απόρροια των συνθηκών εργασίας και των ανύπαρκτων μέτρων προστασίας.

Στον κλάδο μας βιώνουμε πολύ σκληρά πως μετριέται η «ανάκαμψη». Απολύσεις, ξεχείλωμα ωραρίου και απλήρωτες υπερωρίες. Εντατικοποιημένοι ρυθμοί εργασίας και περιστατικά σεξιστικών παρενοχλήσεων σε συναδέλφισσες. Η αμοιβή με το μπλοκάκι που είναι κυρίαρχη δίνει τη δυνατότητα στα αφεντικά να μας αντιμετωπίζουν ως «συνεργάτες» με μηδενικά δικαιώματα. Και παρόλο που η κατασκευαστική και μελετητική δραστηριότητα ανεβαίνει, εκατομμύρια ευρώ από το Ταμείο Ανάκαμψης θα πάνε στο κατασκευαστικό κεφάλαιο, εμείς βλέπουμε τους μισθούς καθηλωμένους και το εισόδημα μας να εξαντλείται το πρώτο δεκαπενθήμερο του μήνα αφού όλα τα προϊόντα λαϊκής κατανάλωσης είναι πανάκριβα.

Ο αγώνας ενάντια στο Νόμο Χατζηδάκη

Η ψήφιση του νόμου Χατζηδάκη (4808/2021) σε συνδυασμό με την τάχιστη επιδίωξη της κυβέρνησης να τον προωθήσει με ΚΥΑ και εγκυκλίους για τα εργασιακά, τις διαδικασίες των σωματείων και τις απεργίες βάζουν το εργατικό κίνημα μπροστά σε νέα καθήκοντα. Ο νόμος αποτελεί αντιδραστική τομή στρατηγικής σημασίας υπέρ του κεφαλαίου. Προσδένεται πλήρως στα μνημόνια, το δημοσιονομικό σφαγείο της ΕΕ, τη μοιρασιά της πίτας από το ταμείο ανάκαμψης. Επισφραγίζει και επεκτείνει την ατελείωτη «μαύρη» εργασία και την καταπάτηση των εργασιακών δικαιωμάτων. Ο νόμος ευθυγραμμίζεται με την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ που ως κυβέρνηση ψήφισε απεργοκτόνο νόμο και σωρεία αντεργατικών μέτρων. Μέσα από τον νόμο η κυβέρνηση και το κεφάλαιο προσπαθούν να επιβάλλουν:

  • 10ωρο/50ωρο με κατάργηση του 8ωρου. Γενίκευση της ελαστικής εργασίας, δουλειά τις Κυριακές, φθηνές υπερωρίες, πλήρη ασυλία της εργοδοσίας στις απολύσεις, περαιτέρω υπονόμευση των κλαδικών συμβάσεων εργασίας.
  • Μετατροπή των εργαζόμενων σε «συνεργάτες» (όπως επιχείρησε η e- food) καταργώντας εργασιακά, ασφαλιστικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα.
  • Μονιμοποίηση και επέκταση της τηλεεργασίας που αυξάνει την εντατικοποίηση της εργασίας, σβήνοντας τα όρια μεταξύ εργάσιμου και μη εργάσιμου χρόνου.
  • Μέσα από μια σειρά αντιδραστικών διατάξεων το κράτος θα μπορεί να ελέγξει τα σωματεία και η εργοδοσία να εξανδραποδίσει κάθε εργατική αντίσταση. Οι νόμιμες απεργίες θα είναι η εξαίρεση. Πλήθος αντιδραστικών διατάξεων προβλέπουν φακέλωμα σωματείων, καθιέρωση ηλεκτρονικής ψήφου, καταστρατήγηση της εσωτερικής δημοκρατίας στα σωματεία κ.ά.

Παράλληλα, η κυβέρνηση, σε συνέχεια του Νόμου Κατρούγκαλου, νομοθέτησε νέο χτύπημα στα ασφαλιστικά δικαιώματα με την κατάργηση – ιδιωτικοποίηση των επικουρικών συντάξεων.

Απέναντι στον νομό Χατζηδάκη έγιναν μεγάλες πανεργατικές απεργίες του Μάη και του Ιούνη. Εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι/ες παρά την παραλυτική και υπονομευτική στάση της ΓΣΕΕ. Εξάλλου σε αυτή την μάχη, όπως και σε όλη την περίοδο της καραντίνας η στάση της ΓΣΕΕ και του εργοδοτικού συνδικαλισμού απέδειξε ότι αφήνουν τον κόσμο της εργασίας αβοήθητο στα χέρια της κυβέρνησης και του κεφαλαίου, ξεφτιλίζουν τον ρόλο των σωματείων, καλλιεργούν συστηματικά την αίσθηση της αναποτελεσματικότητας των αγώνων. Παρά την μαζική συμμετοχή στις απεργίες δεν υπήρχε ένα σχέδιο κλιμάκωσης των αγώνων. Η ακύρωση της δημοκρατικά αποφασισμένης απεργίας στις 3/6 αποτέλεσε λάθος, γιατί ενίσχυσε τις δικαιολογημένες δυσπιστίες των εργαζόμενων για το σταμάτημα απεργιών με «κομματικές» αποφάσεις, υπονομεύοντας την ταξική δράση στο εργατικό κίνημα.

Η μάχη του Σωματείου για την υπογραφή συλλογικής σύμβασης εργασίας

Μέσα από τις διαδικασίες του, το σωματείο αποφάσισε ένα πλαίσιο διεκδίκησης κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης, με γνώμονα την κάλυψη των βασικών αναγκών των εργαζόμενων τεχνικών. Με αυξήσεις για την ανάκτηση των απωλειών της κρίσης και των μνημονίων, μείωση των ωρών εργασίας. Για κάλυψη όλων των εργαζόμενων, ανεξάρτητα από τον τρόπο αμοιβής (μισθός ή ΔΠΥ), για να μπει τέλος στο μπλοκάκι με κανονικές προσλήψεις αορίστου χρόνου. Για προστασία των εγκύων κ.α.

Ενόψει της διακλαδικής απεργία που είχε προκηρυχτεί για τις 19/3/2020 το ΣΜΤ προχώρησε στην διεκδίκηση από τις εργοδοτικές οργανώσεις της κλαδικής συλλογικής σύμβασης. Ταυτόχρονα προχώρησε σε μια μεγάλη εξόρμηση στον κλάδο. Με εξορμήσεις για ενημέρωση των εργαζόμενων σχετικά με την συλλογική σύμβαση εργασίας. Με συνεχείς παρεμβάσεις στις εταιρείες του κλάδου, όπου έθεσε το ζήτημα της υπογραφής κλαδικής σύμβασης στην εργοδοσία μεγάλων κατασκευαστικών ομίλων.

Μάχη στους χώρους εργασίας απέναντι στις απολύσεις και στην εργοδοτική αυθαιρεσία

Με όπλο την αλληλεγγύη

Το ΣΜΤ όλο αυτό το διάστημα ποτέ δεν έμεινε σε κατάσταση αναμονής! Οι συχνές και δυναμικές κινητοποιήσεις στους χώρους δουλειάς που δόθηκαν από το σωματείο κόντρα στην εργοδοτική τρομοκρατία, κατάφεραν σε αρκετές περιπτώσεις να σπάσουν το φόβο και την εξατομίκευση. Μέσα από τις παρεμβάσεις αυτές το σωματείο στήριξε έμπρακτα κάθε συνάδελφο /συναδέλφισσα που απευθύνθηκε σε αυτό, ενώ κερδήθηκαν δεδουλευμένα και αποζημιώσεις.

Σε μία περίοδο που η εργοδοτική αυθαιρεσία απογειώθηκε, σταθήκαμε στο πλευρό των συναδέλφων και συναδελφισσών σε κάθε μικρότερη ή μεγαλύτερη μάχη. Ενάντια στις απολύσεις, τις μειώσεις μισθών και για την τήρηση στοιχειωδών μέτρων ασφαλείας. Στην πάλη απέναντι στις καθυστερήσεις πληρωμών, στην μη καταβολή δεδουλευμένων και αποζημιώσεων, αλλά και για την τήρηση των απαραίτητων μέτρων προστασίας σε εταιρείες που λειτουργούσαν ως «υγειονομικές κορονοβόμβες».

Το σωματείο βρέθηκε στο πλευρό των εργαζομένων απέναντι στις απολύσεις του ομίλου ΕΛΛΑΚΤΩΡ, αλλά και στον εκβιασμό των εργαζόμενων για την επιβολή μειώσεων μισθών, με απεργιακές κινητοποιήσεις. Αλλά και κοντά στους εργαζόμενους στην ΤΕΡΝΑ, στην ΜΕΤΚΑ, στην ΕΝΟΙΑ, στην SELLER, στην ΠΡΙΣΜΑ, στην ΑΔΚ, την SUNEL ENERGY, στο δασοτεχνικό γραφείο «Καραπιδάκης Ελευθέριος», στην CORE, την εταιρεία κτηματογράφησης Χωρομετρία, στην ALTHOM ΕΠΕ, στην ΠΟΛΗΣ Μηχανική, Neuropublic, στα ΕΛΠΕ, στην εταιρεία «Ι. Δροσερός», στην Γεωαπεικόνιση κ.α. Στα εργοτάξιο Παπαστράτος για μέτρα προστασίας, στους απλήρωτους εργαζόμενους της «INVITE AE» και «UΝISON».

Συνολικά, το σωματείο μέσα από την μια πολύπλευρη δράση βρέθηκε κοντά σε κάθε συνάδελφο/ συναδέλφισσα, καταφέρνοντας όχι μόνο να παρέχει την συνδικαλιστική στήριξη, αλλά φροντίζοντας και για πρακτικά και οικονομικά ζητήματα που ανακύπτουν από τη χρήση και της δικαστικής οδού ως μέσο πίεσης των εργαζόμενων.

Παρά το κλίμα τρομοκρατίας, το Σωματείο βρέθηκε απέναντι στο κυβερνητικό σχέδιο απαγόρευσης των συγκεντρώσεων και πορειών, καλώντας στις απαγορευμένες κινητοποιήσεις, δίνοντας δυναμικό παρόν σε συγκεντρώσεις, στον συνεχή αγώνα των υγειονομικών, στις φοιτητικές κινητοποιήσεις ενάντια στον νόμο Κεραμέως – Χρυσοχοΐδη, στις αντιφασιστικές κινητοποιήσεις, στη μαζική διαδήλωση στην Νέα Σμύρνη ενάντια στην καταστολή και στον ξυλοδαρμό μέλους του ΣΜΤ. Σε παρεμβάσεις στο Υπουργείο Εργασίας για τις άδειες ειδικού σκοπού, στην απαγορευμένη πορεία στις 17 Νοέμβρη. Βρέθηκε στις 8 Μάρτη στις απεργιακές συγκεντρώσεις ενάντια στην γυναικεία εκμετάλλευση και στις έμφυλες διακρίσεις. Αλλά και κοντά στους πυρόπληκτους της Εύβοιας, στους σεισμοπαθείς της Κρήτης (μέσα από τα τοπικά παραρτήματα). Σε κινητοποιήσεις απέναντι σε εργοδοτικά εγκλήματα!

Κρίσιμα ζητήματα για το επόμενο διάστημα:

  • Πάγιος στόχος του ΣΜΤ είναι η υπογραφή αξιοπρεπούς Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας που να καλύπτει όλους τους συναδέλφους με εξαρτημένη σχέση τυπική ή άτυπη. Η προάσπιση των δικαιωμάτων των ελαστικά εργαζόμενων, η κατάργηση του δελτίου παροχής υπηρεσιών στην εξαρτημένη εργασία, και όλων των μορφών ελαστικής εργασίας. Με προμετωπίδα τις ανάγκες μας απέναντι στις πολιτικές για την ανάταξη της κερδοφορίας τους, επιδιώκουμε ένα μαζικό διεκδικητικό σωματείο και συντονιζόμαστε με κάθε σωματείο που παλεύει σε ταξική αγωνιστική κατεύθυνση. Με κλαδικές και διακλαδικές κινητοποιήσεις και απεργίες, με συγκρότηση επιτροπών του σωματείου σε μεγάλους χώρους εργασίας, ώστε το επόμενο διάστημα να ξεκινήσει μια μεγάλη πανεξόρμηση και διεκδίκηση της σύμβασης από τους εργοδοτικούς φορείς.
  • Καθοριστικό ζήτημα είναι η μάχη για το μπλοκάρισμα και την κατάργηση του Ν. Χατζηδάκη. Η απειθαρχία και η προώθηση των διαδικασιών του κινήματος ενάντια σε όλους τους περιορισμούς του Νόμου Χατζηδάκη είναι ζωτικής σημασίας. Απέναντι στο νόμο το εργατικό κίνημα πρέπει να αντιτάξει τον ευρύτερο δυνατό συντονισμό. Με στήριξη κάθε μορφής απειθαρχία στον Νόμο, όλων των κλαδικών αγώνων και απεργιών (εκπαιδευτικοί, επισιτισμός, ναυτεργάτες κα), πρώτα και κύρια του ηρωικού αγώνα στην COSCO. Με κλιμάκωση των αγώνων και επόμενο βήμα πανεργατική απεργία μέσα στο Νοέμβρη.
  • Κρίσιμη σημασίας είναι το ζωντάνεμα της λειτουργίας του ΣΜΤ με μορφές εργατικής δράσης και αλληλεγγύης, με ουσιαστικές γενικές συνελεύσεις, με πλατιές εξορμήσεις και συλλογική οργάνωση των αγώνων. Η ύπαρξη θεματικών ομάδων δουλειάς, επιτροπών για την υλοποίηση των δράσεων, οι συσκέψεις για ειδικά θέματα, μπορούν να συμβάλλουν στην ενεργοποίηση περισσότερων συνάδελφων. Η στήριξη κάθε συναδέλφου και συναδέλφισσας και κάθε μάχης, χωρίς «προϋποθέσεις» και «προαπαιτούμενα», με μοναδικό γνώμονα την υπεράσπιση των εργατικών συμφερόντων. Το σωματείο μπορεί να πολλαπλασιάσει την αποτελεσματικότητά του αν κατορθώσει να στηριχθεί στη συμμετοχή όλων των μελών του, ανεξάρτητα από την πολιτική τους θέση. Το ξεπέρασμα της λογικής της ανάθεσης, η κοινή πάλη όλων για τα κοινά μας συμφέροντά, παραμένει βασικό ζητούμενο για το επόμενο διάστημα.
  • Το επόμενο διάστημα πρέπει να μπουν ψηλά στην ατζέντα του ΣΜΤ οι αγώνες των γυναικών, μεταναστριών και ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων. Για την οργάνωση της παρέμβασης ενάντια στην έμφυλη καταπίεση, την ανισότητα, τη βία και τον σεξισμό.

Να φέρουμε την άνοιξη στη ζωή μας με τους αγώνες μας

Η νίκη των διανομέων της e-food και των εργατών στην Cosco μας γεμίζουν αισιοδοξία. Παρότι από καιρό, το κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις του στρώσουν πολιτικά-ιδεολογικά-νομικά το έδαφος για την καταστρατήγηση των εργασιακών σχέσεων και τη μετατροπή των εργαζομένων σε «freelancers», αποδείχτηκε περίτρανα πως τα σχέδια αυτά μπορούν να πέσουν στο κενό Η απειθαρχία και η ανυποχώρητη στάση των διανομέων ενάντια στην ελαστική εργασία, η αγωνιστική απάντηση με απεργία, η ταξική ενότητα μέσα στον χώρο δουλειάς, η κοινή δράση των πρωτοβάθμιων σωματείων μέσα στον χώρο εργασίας (Συνέλευση Βάσης Εργαζομένων Οδηγών Δικύκλου (ΣΒΕΟΔ) και Συνδικάτο Επισιτισμού Τουρισμού), η πλατιά κοινωνική αλληλεγγύη, η αξιοποίηση όλων των μέσων (μέσων κοινωνικής δικτύωσης κ.α.) απέδειξαν πως οι εργαζόμενοι μπορούν να νικήσουν ακόμα και σε δύσκολους κλάδους. Αλλά και στην COSCO οι συνάδελφοι του αδικοχαμένου 46χρονου εργάτη δεν έμειναν με τα χέρια σταυρωμένα μπροστά στο έγκλημα που συντελέστηκε. Προχώρησαν σε εκτεταμένες απεργίες και στην «έφοδο» στα κεντρικά της COSCO. Το λιμάνι του Πειραιά συγκλονίστηκε από διαδηλώσεις, αποκλεισμούς, μοτοπορείες και μαχητικά συνθήματα.

Όλα δείχνουν, ότι οι αγώνες των εργαζομένων θα ξεσπούν, θα αναζητούν ενότητα, αλληλεγγύη και συντονισμό. Για αυτό η ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος είναι πιο αναγκαία από ποτέ. Η ισότιμη συνεύρεση, η συσπείρωση και ο συντονισμός των σωματείων ειδικά στον κρίσιμο ιδιωτικό τομέα, μπορεί να δημιουργεί γεγονότα, να διεκδικεί και να απεργεί χωρίς να εγκλωβίζεται στο πρόγραμμα εκτόνωσης της ΓΣΕΕ. Μακριά από λογικές κοινοβουλευτικής αναμονής μιας νέας «δημοκρατικής διακυβέρνησης» που δήθεν θα μας σώσει και από λογικές κοινοβουλευτικής ανάθεσης και «εκπροσώπησης» των αγώνων.

  • Παλεύουμε για την κατάργηση του Νόμου Χατζηδάκη. Να μην αποδεχτούμε καμία εφαρμογή των διατάξεών του! Όχι στις τηλε-συνελέυσεις και τηλε-εκλογές. Δια ζώσης Γ.Σ και εκλογές σε όλα τα σωματεία. Δεν παραδίδουμε τα μητρώα των σωματείων, δεν συμμετέχουμε στο ηλεκτρονικό μητρώο.
  • Κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων που περιορίζουν και καταργούν εργασιακά και συνδικαλιστικά δικαιώματα, την κοινωνική ασφάλιση
  • Καμιά δουλειά την Κυριακή για όλους τους κλάδους. Ριζική μείωση του χρόνου εργασίας – (5ημερο, 7ωρο, 35ωρο). 
  • Έξω το κράτος και η εργοδοσία από τα σωματεία και τους αγώνες. Κάτω τα χέρια από τους αγώνες, τις καταλήψεις, τις διαδηλώσεις και την απεργία.
  • Απαγόρευση απολύσεων. Να μπει τέλος στις απλήρωτες υπερωρίες και την ελαστικοποίηση του ωραρίου. Λιγότερες. Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας με πλήρη δικαιώματα. Αυξήσεις στους μισθούς. Όχι στις ατομικές συμβάσεις εργασίας! Να μην μονιμοποιηθεί η τηλεργασία.
  • Κατάργηση του Δελτίου Παροχής Υπηρεσιών και της ελαστικής εργασίας. Μόνιμη και σταθερή απασχόληση, κανονικές προσλήψεις με συμβάσεις εργασίας αορίστου χρόνου για όλους τους εργαζόμενους, που δουλεύουν με εξαρτημένη σχέση εργασίας. Άμεση εξόφληση όλων των δεδουλευμένων των εργαζόμενων. Ουσιαστικά μέτρα προστασίας στους χώρους εργασίας.
  • Καμία απόλυση εγκύου εργαζόμενης. Πλήρη κατοχύρωση των εργαζόμενων μητέρων με Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών, εξασφαλίζοντας πλήρη προστασία μαζί με όλες τις άδειες και τα επιδόματα. Αγωνιζόμαστε ενάντια στη γυναικεία καταπίεση και εκμετάλλευση και σε κάθε είδους διακρίσεις, σεξιστικές, βίαιες και προσβλητικές συμπεριφορές.
  • Κατάργηση των νόμων Κεραμέως για αξιολόγηση και “αυτονομία-ιδιωτικοποίηση του δημόσιου σχολείου, της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής και της Τράπεζας Θεμάτων – Κατάργηση του νόμου Κεραμέως-Χρυσοχοϊδη και της πανεπιστημιακής αστυνομίας.
  • ΟΧΙ στις ιδιωτικοποιήσεις, τις ΣΔΙΤ, το «νέο ΕΣΥ» του Μητσοτάκη, το εμπορευματοποιημένο σχολείο της Κεραμέως, την εισβολή των νόμων της αγοράς και της ανταποδοτικότητας σε κάθε κοινωνική δραστηριότητα.
  • Διαγραφή των χρεών, κανένας πλειστηριασμός ή κατάσχεση, καμία διακοπή ρεύματος ή νερού των φτωχών εργατικών και λαϊκών νοικοκυριών!
  • Όχι στις αυξήσεις τιμών και την ακρίβεια σε τρόφιμα, κοινωνικά αγαθά και υπηρεσίες. Πάταξη της αισχροκέρδειας. Έλεγχος και τιμολόγηση των ενοικίων. Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ. Άμεση κατάργηση του ΦΠΑ σε όλα τα βασικά είδη διατροφής, μείωση συντελεστών σε ηλεκτρικό ρεύμα και άλλα βασικά είδη.
  • Υπεράσπιση της ειρήνης, ενάντια στους θηριώδεις πολεμικούς εξοπλισμούς και την «αγορά του αιώνα», τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και τον αντιδραστικό ανταγωνισμό ελληνικής και τούρκικης αστικής τάξης. Έξω οι βάσεις, έξω από το ΝΑΤΟ.
  • Παλεύουμε για την ανατροπή της πολιτικής κυβέρνησης- Ε.Ε.-κεφαλαίου. Για την απαλλαγή από τα δεσμά του “πακέτου ανάκαμψης, την απελευθέρωση από τα δεσμά ευρώ και Ε.Ε.